تاثیر آموزش قبل از ترخیص به مادران نوزادان نارس بر پیگیری معاینات بینایی، شنوایی و مغزی

مقدمه: امروزه با راه اندازی بخش مراقبت ویژه نوزادان در کشور، میزان زنده ماندن نوزادان نارس و کم وزن افزایش یافته است. اما این افزایش بقا با مشکلاتی برای آنها همراه می باشد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش قبل از ترخیص به مادران نوزادان نارس بر پیگیری معاینات بینایی، شنوایی و مغزی انجام گردید. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، 55 نوزاد کم وزن بستری در بخش نوزادان و مادران آنها به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بود. برنامه آموزشی (مراقبت پیگیر) در گروه آزمون اجرا و گروه کنترل مراقبتهای معمول بخش را دریافت کردند. دو گروه در زمانهای تعیین شده تا سه ماه پس از ترخیص پیگیری شدند و موارد اندیکاسیون، ارجاع و پیگیری مشکلات بینایی، شنوایی و مغزی ثبت شد. سپس اطلاعات حاصله در دو گروه جمع آوری و با نرم افزار spss و آزمون دقیق فیشر، کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و (05/0>p) معنی دار تلقی شد. نتایج: نتایج نشان می دهد که در معاینات بینایی سنجی، در گروه آزمون 6/91% پیگیری در حالی که این میزان گروه کنترل 8/81% بود. در معاینات شنوایی سنجی، در گروه آزمون 50% از موارد اندیکاسیون پیگیری شدند، در مقابل، در گروه کنترل فقط در 4/3 درصد موارد اندیکاسیون پیگیری انجام شد.. در انجام سونوگرافی مغزی، در گروه آزمون همه موارد اندیکاسیون، پیگیری شدند، اما در گروه کنترل فقط 3/33 درصد از موارد اندیکاسیون، پیگیری شدند. تفاوت بین دو گروه معنی دار بود (05/0>p). نتیجه گیری: یافته های مطالعه ما نشان داد، آموزش قبل از ترخیص موجب افزایش بیشتر مراجعات گروه آزمون نسبت به گروه کنترل به کلینیک پیگیری نوزادان توسط والدین گردیده است. لذا پیشنهاد می شود برنامه آموزش قبل از ترخیص در بخش های مراقبتهای ویژه نوزادان اجرا گردد.